Dziedzictwo

Dziedzictwo Rzeczypospolitej

Dziedzictwo jest motorem i inspiracją działań Fundacji. Znajdujemy je we wszystkim, co nas otacza, obecne jest w historii naszego kraju, narodu i rodziny, faunie i florze, muzyce, prozie i poezji, rozległym krajobrazie i ciasnych zaułkach starówek, pałacach, zamkach i wiejskich chałupach, zapadających się grobowcach i prostych żołnierskich krzyżach w głębi lasu. Słyszymy je w wielokulturowym gwarze i pieśni Korony Polskiej, Rzeczypospolitej Obojga Narodów, jest obecne w II Rzeczypospolitej, towarzyszył naszej drodze do odzyskania Niepodległości w latach 1939-1989.

Dziedzictwo to odchodzi od nas bezpowrotnie wraz z ginącymi zawodach, tradycjami, czy ulatującym zapachem unicestwianych zabytkowych budynków. Jest obecne w aromacie świeżo skoszonego siana i wyjątkowej aurze złotej polskiej jesieni. Odnajdujemy je w niezwykłym smaku dawnych przepisów kulinarnych czy ziołolecznictwie.

Jest wreszcie w każdym z nas, genach naszych przodków, niezwykłej mieszanki milionów ludzkich istnień, której z reguły nie jesteśmy świadomi, a którą stanowimy.

Dziedzictwo logotypu

Logotyp fundacji inspirowany jest stronami tytułowymi dwóch oryginalnych wydań Konstytucji 3 Maja. Dwa warianty tej grafiki widniały na kartach tytułowych pierwszych wydań Ustawy Rządowej. Prawa uchwalonego dnia 3 Maja, Roku 1791. Ukazały się one w Warszawie nakładem Drukarni Uprzywilejowanej M.Grölla, Księgarza Nadwornego J.K.Mci [Jego Królewskiej Mości].

Michał Gröll to piękny przykład Polaka z wyboru. Ten uznany drezdeński księgarz urodził się w Norymberdze jako syn niemieckiego fabrykanta. W 1759 roku został sprowadzony do Warszawy przez króla Augusta III Sasa. W swojej przeniesionej z Drezna księgarni wydawał ekskluzywne woluminy i czasopisma. Jego wydawniczy dorobek jest bezcenny dla polskiej kultury między innymi dlatego, że zawiera dzieło jedyne w swoim rodzaju – Konstytucję 3 Maja.

Ten znak, nieodparcie kojarzy się nam z wielkością i postępowym charakterem wielokulturowej Rzeczypospolitej Obojga Narodów, ale też z jej rychłym upadkiem i walką wielu pokoleń o odzyskanie Niepodległości. To logotyp, który jest tak inspiracją, jak i przestrogą.

Dziedzictwo rodowe

Korzenie założycieli fundacji wywodzą się z rodu Górskich h. Pobóg, podupadłego podczas zaborów. Historię rodziny wypełniają liczne białe plamy, wynikające zarówno wskutek przerwania ciągłości pokoleniowej (zamordowanie Zygmunta Górskiego w KL Auschwitz) oraz konfiskata dóbr rodzinnych przez Niemców, a później przez komunistów.

Badania genealogiczne udokumentowały 10 pokoleń rodziny, począwszy od ok. 1650 r., gdy urodził się Stefan Górski, notowany w Herbarzu Adama Bonieckiego. Podpisy członków rodziny (w tym Jana Górskiego, wnuka Stefana) widnieją m.in. na dokumentach związanych z Konfederacją Łęczycką 1769 r. W 1812 r., Roch Górski, wnuk Jana, osiedla się w Jeżowie. W 1888 r. wnuk Rocha, Józef Górski przenosi się do Radomia. W 1905 r. jednym z inicjatorów strajków szkolnych jest 8 letni Zygmunt Górski ps. Gryz, późniejszy działacz POW i Legionów. W POW działało też jego rodzeństwo, Felicja Lisicka z domu Górska (POW, tajne nauczanie), Zdzisław Górski (POW, 1P. Ułanów Krechowieckich) oraz ks. Edward Górski, prałat kapituły Sandomierskiej i twórca Muzeum Długosza w Sandomierzu. W grudniu 1940 r. Zygmunt Górski został zakatowany przez Gestapo a następnie wysłany do KL Auschwitz i tam rozstrzelany. Aresztowaną razem z nim córkę Zofię uwięziono w KL Ravensbrück. W 1944 r. Zofia dostała się do II Korpusu gen. Andersa, gdzie współpracowała z Melchiorem Wańkowiczem przy redakcji książki „Monte Cassino”. W latach 50., jako Zofia Romanowicz zdobyła popularność jako polonijna pisarka. Razem z mężem Kazimierzem założyła w Paryżu Wydawnictwo Libella i Galerię Lambert, które nielegalnie wysyłały do Polski tysiące zakazanych książek. Dlatego też rodzina Górskich stała się celem operacji SB, zaś brata Zofii, Tadeusza Górskiego bezskutecznie próbowano zwerbować na agenta.

Potomek Stefana Górskiego h. Pobóg, Jacek „Wiejski” Górski to współzałożyciel Federacji Młodzieży Walczącej, autor jej nazwy i logotypu, członek Grup Oporu Solidarni, emiter Radia „Solidarność” i obecny Prezes Fundacji Dziedzictwa Rzeczypospolitej.

Prezes Fundacji jest działaczem opozycji demokratycznej w latach 1981-1989 oraz jednym ze współzałożycieli Federacji Młodzieży Walczącej a także autorem nazwy i logotypu FMW. Jako drukarz, grafik, współwydawca podziemnej prasy młodzieżowej, uczestnik akcji ulicznych, kolporter, a także emiter podziemnego radia współpracował także z Radiem Solidarność oraz Grupami Oporu Solidarność. Uczestniczył w strajkach studenckich NZS 1988 i 1989 roku.

Za działalność na rzecz przemian demokratycznych w Polsce oraz niezależnych mediów odznaczony został Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Wolności i Solidarności oraz odznakami honorowymi: „Działacz opozycji antykomunistycznej” „Grupy Oporu Solidarni”, „Federacja Młodzieży Walczącej” oraz „Zasłużony dla Warszawy”.

W życiu prywatnym genealog, miłośnik historii, dawnych krajobrazów i gór. Fascynat dziejów lotnictwa i latania, były skoczek spadochronowy i szybownik. Scenarzysta, reżyser i producent spektakli realizowanych przez Fundację, a także wydawca portalu Śpiewnik Niepodległości. Autor wspomnień „Moje PRL-owskie dzieciństwo” oraz artykułów publikowanych w prasie polskiej i polonijnej.

X pokolenie

Jacek „Wiejski” Górski, s. Tadeusza

Założyciel i Prezes Fundacji Dziedzictwa Rzeczypospolitej

W latach 80. XX wieku współzałożyciel niepodległościowej organizacji młodzieżowej Federacja Młodzieży Walczącej, członek Grup Oporu „Solidarni”, emiter Radia „Solidarność” oraz uczestnik strajków NZS. Współtwórca, wydawca i drukarz i kolporter pism podziemnych w latach 80. W 1986 roku został porwany i poddany torturom przez tzw. nieznanych sprawców. 1988 skazany za uchylanie się od służby wojskowej. Odznaczony m.in. Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Krzyżem Wolności i Solidarności. Warszawski działacz społeczny. Twórca, scenarzysta, reżyser i organizator Koncertu Niepodległości, Projektu Arboretum, Hybryda Kultur Festiwalu. Wydawca portalu Śpiewnik Niepodległości.

IX pokolenie

Tadeusz Górski, s. Zygmunta

Współzałożyciel Fundacji Dziedzictwa Rzeczypospolitej

*1932 Radom, †2016 Warszawa

Małżeństwo:
Hanna Bartnicka

VIII pokolenie

Zygmunt Górski, s. Józefa
ps. „Gryz”, „Gryzmunt”

*1897 Radom, †1941 KL Auschwitz

Małżeństwo:
Stolińska Maryanna (ślub: 1885 Radom)

VII pokolenie

Górski Józef, s. Leonarda

*1859 Jeżów, †1933 Radom

Małżeństwo:
Cieślikowska Marianna (ślub: 1885 Radom)

VI pokolenie

Górski Leonard, s. Rocha

*1817 Jeżów, †po 1868

Małżeństwo 1:
Nielepkowicz Franciszka (ślub: Jeżów 1842)
Małżeństwo 2:
Olczyk Józefa (ślub: Jeżów 1868)

V pokolenie

Roch Górski, s. Józefa

*1794 Golbice, †1867 Jeżów

Małżeństwo I (Jeżów, 1812)
Magdalena Bonak z Suwalskich (*~1777, †1846 ), córka Antoniego i Marianny Kuklińskiej
Małżeństwo II (Jeżów, 1848)
Wesołowska Katarzyna z Borowińskich (*~1800), córka Antoniego i Antoniny Kamińskiej

IV pokolenie

Józef Górski h. Pobóg, s. Jana

*~1728, †1822 Chorki

Małżeństwo:
Maryanna Kamocka

III pokolenie

Jan Górski h. Pobóg, s. Kazimierza

*~1720, †>1794

Małżeństwo:
Petronela Pilichowska

II pokolenie

Kazimierz Górski h. Pobóg s. Stefana (Kazmirz Gorski)

*~1680, †<1736

Wzmiankowany w Herbarzu Polskim Adama Bonieckiego.

Małżeństwo 1:
Maryanna Siedlecka
Małżeństwo 2:
Katarzyna Zabokrzecka

I pokolenie

Stefan Górski h. Pobóg (Szczepan Gorski)

*~1650, † <1708

Wzmiankowany w Herbarzu Polskim Adama Bonieckiego.

Małżeństwo:
Anna Skotnicka